Se algo lle gusta ao noso narrador en terra, Alfredo Conde, e volver atrás, aquel punto da vida no que surcar o mar no transatlántico Covadonga, era o mais parecido a felicidade involuntaria.

Cando Alfredo fala daquela época, lévanos con el, cara á súa emoción de antaño, hoxe tan viva coma entón.

Escoitalo contar, e contar tan ben como o conta, é todo un luxo para os sentidos. Agardamos que esto tan seu que nos regala, sexa quen de vos facer ‘navegar de memoria’, un termo que Alfredo emprega a cotío, e que estamos empezando sentir, a facer noso.

Ese mariño que foi, e que é. Escoiten, verán que marabilla…